Τα κοκτέιλ υπήρχαν πολύ πριν ανοίξει το πρώτο «American Bar» στο Manhattan: είναι γνωστό ότι ακόμα και αρχαίοι πολιτισμοί αναμείγνυαν αλκοολούχα ποτά. Η κουλτούρα του κοκτέιλ ωστόσο αναπτύχθηκε πράγματι στις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα, όταν άρχισαν να συρρέουν οι μετανάστες στη Βόρεια Αμερική…
Το συνονθύλευμα των μεταναστών συνέβαλε στην ευημερία της χώρας και ενίσχυσε τη διαθεσιμότητα προϊόντων από όλο τον κόσμο. Μέχρι το 1920 τα κοκτέιλ μπαρ είχαν ήδη γίνει αμερικανικός θεσμός, τον οποίο σύντομα θα μιμούνταν η Ευρώπη και ο υπόλοιπος κόσμος.
«Ήπια ένα κοκτέιλ εξαιρετικό για το κεφάλι», δήλωνε ένας συγγραφέας που έγραφε για τη «Farmer’s Cabinet» στις 25 Απριλίου 1803! Κι αυτή θεωρείται η πρώτη γραπτή αναφορά στον όρο «κοκτέιλ».
Μόλις 3 χρόνια αργότερα, η «Τhe Balance and Columbian Repository» της Νέας Υόρκης υποστήριζε ότι το κοκτέιλ ταίριαζε επίσης σημαντικά στις προεκλογικές εκστρατείες: «όποιος μπορεί να καταπιεί ένα ποτήρι κοκτέιλ, μπορεί να καταπιεί τα πάντα»!
Η προέλευση της λέξης «κοκτέιλ» ωστόσο χάνεται στα βάθη του χρόνου. Μια θεωρία λέει ότι χρησιμοποιούνταν φτερά από ουρά πετεινού (cock-tail) ως εργαλείο ανακατέματος ή ως προειδοποίηση ότι το ποτήρι περιέχει αλκοόλ, αν και μάλλον πρόκειται για απίθανο σενάριο.
Οι γλωσσολόγοι θεωρούν τη λέξη «cocktail» σολοικισμό (συντακτικό λάθος δηλαδή) της λατινικής «decoctus», που σημαίνει «νερουλός». Μια άλλη εκδοχή υποστηρίζει ότι στη Νέα Ορλεάνη -η οποία ήταν γαλλική-, όπου τα κοκτέιλ ήταν γνωστά από νωρίς και ενδεχομένως σερβίρονταν σε πολύ μικρά ποτήρια, δέσποζε η λέξη «coquetier», που στα γαλλικά σημαίνει «αβγοθήκη» και αποτελεί τη ρίζα της λέξης «cocktail»…
Μια γλωσσολογικά ευλογοφανής εξήγηση είναι η ιστορία των αποίκων ιδιοκτητών μπαρ, που συνήθιζαν να συνδυάζουν τα σώσματα από τα βαρέλια μπράντι και ρούμι. Τα μείγματα αυτά ήταν φθηνότερα, αφού υπήρχε μείωση τόσο στην περιεκτικότητα του αλκοόλ όσο και στη γεύση. Οι τακτικοί λοιπόν πελάτες ζητούσαν ειδικά τα σώσματα αυτά (tailings) από τη στρόφιγγα (stopcock).
Από κει κι έπειτα, τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους. Ο καθηγητής Jerry Thomas εξέδωσε το πρώτο βιβλίο αφιερωμένο στα κοκτέιλ το 1862, το θρυλικό «Bartender’s Guide or How to Mix Drinks».
Η μετέπειτα Ποτοαπαγόρευση στις ΗΠΑ (1920-1933) ώθησε τους ιδιοκτήτες των παράνομων μπαρ να δημιουργήσουν μείξεις ώστε να μεταμφιέσουν το αλκοόλ, αλλά και να μπορούν να εκμεταλλευτούν στο έπακρο τα δυσεύρετα οινοπνευματώδη. Και μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο όλα τα μπαρ των μεγάλων ξενοδοχείων σερβίρουν πλέον τα δικά τους κοκτέιλ.
Και κάπως έτσι τα «ανακατέματα» μπήκαν για τα καλά στη ζωή μας. Και ευτυχώς!