Η λέξη «τίκι» σημαίνει τόσο τον Πολυνήσιο θεό της Δημιουργίας όσο και τον πρώτο άνθρωπο, που έφτιαξε ο θεός.
Το Χέι-τίκι είναι ένα μικρό σκαλιστό φυλαχτό των Μαορί, συνήθως από νεφρίτη, που φοριέται με ένα κορδόνι γύρω από το λαιμό. Το Χέι-τίκι, που απεικονίζει μια ανθρώπινη μορφή με αλλόκοτα χαρακτηριστικά και άκρα, είναι ένα είδος τέχνης, που συναντάται σε πολλά νησιά της Πολυνησίας. Τα τυποποιημένα μοτίβα, που σκαλίζονται στα τίκι, απαντώνται επίσης σε πολλά όπλα και εργαλεία.
Μάορι είναι το όνομα ιθαγενούς πληθυσμού της Πολυνησίας
Το χάκα (haka) είναι ένα από τα πολλά είδη ομαδικού χορού ή παράστασης. Υπάρχουν χάκα τραγουδιού και χαράς, και πολεμικά χάκα. Σε παλαιότερες εποχές, το χάκα (haka) εκκαλείτο πριν από τη μάχη. Σκοπός του ήταν να επικληθεί τον θεό του πολέμου και να προειδοποιήσει τους εχθρούς για τη μοίρα που τους περίμενε.
Ως πολιτιστική πρακτική το τατουάζ (tā moko) ήρθε με τους Μάορι από την Ανατολική Πολυνησιακή εστία. Πιστεύεται πως στην παραδοσιακή κοινωνία πολλοί ή οι περισσότεροι από τους υψηλόβαθμους είχαν τατουάζ, και αυτοί που δεν διέθεταν καθόλου θεωρούνταν άτομα κατώτερου κοινωνικού στάτους. Η απόκτηση των τατουάζ αποτελούσαν σημαντικό ορόσημο για το ταξίδι ενός ανθρώπου στην ωριμότητα και συνοδευόταν από πολλά τελετουργικά και ιεροτελεστίες.
Τα Μοάι είναι αγάλματα που βρίσκονται στο νησί του Πάσχα. Πρόκειται για μονολιθικά αγάλματα, κατασκευασμένα από ηφαιστειακή τέφρα της περιοχής Ράνο Ραράκου, που αναπαριστούν ανθρώπινες μορφές.
Tiki η κουλτούρα της υπερβολής
Σαν Tiki θα ονομάζαμε την υπερβολή σε cocktail πολυνησιακής κουλτούρας με βάση το αμερικάνικο πρότυπο του εξωτικού .Δηλαδή μίξη παρά πολλών αλκοολούχων με παρά πολλά συστατικά(χυμοί φρούτων,σιροπια μπαχαρικών κ.α.) και υπερβολική διακόσμηση. Συνήθως ένα πολύχρωμο φρουτένιο cocktail σε τεράστιο εντυπωσιακό ποτήρι ή σε ένα έθνικ πήλινο με σχήμα προσώπου, στολισμένο με εξωτικά φρούτα.
Και πως ξεκίνησε όλο αυτό ;;;;; Δυο άνθρωποι είναι υπεύθυνοι για την δημιουργία και την εξάπλωση της Tiki κουλτούρας.
Donn Beach
Το πραγματικό του όνομα ήταν Ernest Raymond Beaumont Gantt( 22 Φεβρουαρίου 1907 – 7 Ιουνίου 1989)
Ernest Raymond Beaumont Gantt, γνωστός πιο απλά ως Donn Beach γεννημένος στην Νέα Ορλεάνη ή στην πόλη Mexia του Τέξας το 1907.Απο μικρό παιδί μέχρι και την εφηβεία ταξίδευε συχνά με ιστιοπλοϊκό του πάππου του στην Καραϊβική σε μια επιχείρηση εισαγωγών-εξαγωγών που είχαν. Σύντομα η επιχείρηση μετατράπηκε σε λαθρεμπόριο αλκοολούχων ποτών κατά την ποτοαπαγόρευση. Στα 18 παίρνει τα λεφτά των σπουδών του από τους γονείς του και φεύγει για Καραϊβική και μετά Πολυνησία. Το 1931 γυρίζει πίσω 24ων χρόνων με παρά πολλές εμπειρίες αλλά καθόλου χρήματα. Ξεκάνει κάνοντας μερεμέτια και δουλείες του ποδαριού ενώ κάποια στιγμή έγινε και καμαριέρης ξενοδοχείου αρχίζοντας τις επαφές με διάσημους και εξιστορώντας διαφορές περιπέτειες που έζησε στα ταξίδια του .Στα τέλη του 1933 και αφού έληξε η ποτοαπαγόρευση ,με τα λίγα χρήματα που είχε μαζέψει άνοιξε ένα μικρό bar restaurant στο Χόλυγουντ. Το διακόσμησε με διάφορα εξωτικά σουβενίρ που είχε αγοράσει στα ταξίδια του αλλά και πράγματα που έβρισκε πετάματα στην παράλια αφού είχε τη συνήθεια να κάνει βόλτες στην ακρογιάλια και να μαζεύει ότι του άρεσε …. εξού και το Beachcomber. Το Don the Beachcomber, μία τρύπα 25 θέσεων με εξωτική διακόσμηση, μουσική, φαγητό και ποτό, που γρήγορα έγινε στέκι για τους περισσότερους αστέρες του Χόλυγουντ.
Αυτό που έκανε το μαγαζί του ξεχωριστό δεν ήταν ο χώρος ούτε το φαγητό αλλά το ποτό. Έχοντας απορροφήσει όλα αυτά που έμαθε στα ταξίδια του δημιούργησε μια εντελώς νέα κατηγορία κοκτέιλ συνδυάζοντας τα εξωτικά φρούτα και μπαχαρικά με τα διαφορετικά ειδή ρουμιών που συνάντησε, ακλουθώντας πιστά την παραδοσιακή συνταγή του Punch (one of sour, two of sweet, three of strong, four of weak).
Trader Vic
Το πραγματικό του όνομα ήταν Victor Jules Bergeron, Jr. ( 10 Δεκεμβρίου 1902 –11 Οκτωβρίου 1984)
Victor Jules Bergeron Jr , γνωστός πιο απλά ως Trader Vic γεννημένος στο Σαν Φρανσίσκο το 1902.Απο μικρό παιδί ήταν επιρρεπείς στις αρρώστιες. Στα 4 προσβλήθηκε από φυματίωση και στα 6 όταν προσβλήθηκε για δεύτερη φορά έχασε το πόδι του. Αναθρεμμένος από Γάλλους γονείς ήξερε από μικρός να μαγειρεύει. Ως νεαρός άντρας άλλαξε αρκετές δουλειές έως ότου το 1934 δανειστεί 800 δολάρια δάνειο και ανοίξει το δικό του εστιατόριο. Δεν ήταν κάτι σπουδαίο αλλά ο Vic ήξερε πώς να ψυχαγωγεί έναν καλεσμένο, περιπλανώμενος ανάμεσα τους και λέγοντας ιστορίες …ακόμα και πως έχασε το πόδι του από καρχαρία. Παρόλο που η επιχείρηση πήγαινε πολύ καλά ο Vic δεν εφησύχαζε. Παρατήρησε ότι ένα από τα ποτά του το Banana Cow είχε μεγαλύτερες πωλήσεις και άρχισε να αναρωτιέται αν μπορούσε να βγάλει κάποια χρήματα παραπάνω από τα ποτά.
Ξεκίνησε να ταξιδεύει για να παίρνει ιδέες και το 1937 πάει για πρώτη φορά στο Don the Beachcomber όπου και κατενθουσιάζεται. Αυτή ήταν η σημαντικότερη ημέρα και για τον ίδιο και για την Tiki κουλτούρα. Σε συνδυασμό με την επαφή που είχε συνεχίζοντας τα ταξίδια του με την Chinatown, τις διαφορετικές τεχνικές μαγειρέματος, καπνίσματος και άμεσης επαφής με την φλόγα θα τον βοηθήσουν να δώσει ταυτότητα στο εστιατόριο του. Το 1944 δημιουργεί το Mai Tai και από εκεί και περά η επιτυχία δεν έχει σταματημό φτιάχνοντας μια από τις μεγαλύτερες αλυσίδες εστιατόριων και παρουσιάζοντας τα tiki κοκτέιλ σε όλη την υφήλιο.
Πηγή : Smuggler’s Cove
