Η ιστορία του Cointreau ξεκινάει το 1849 στην πόλη Angers της Γαλλίας όπου ο Adolph Cointreau και ο αδερφός του Edouard-Jean, γιοί ζαχαροπλαστών, ιδρύουν ένα αποστακτήριο με σκοπό να δημιουργήσουν οινοπνευματώδη ποτά χρησιμοποιώντας τοπικά φρούτα. Πρώτη δημιουργία τους ήταν το Guignolet, ένα γλυκό λικέρ από κεράσι. H επιτυχία τους ωστόσο ήρθε αργότερα όταν αποφάσισαν να αναμείξουν γλυκές και πικρές φλούδες πορτοκαλιού, γεννώντας έτσι το γνωστό Cointreau. Το 1875 ο γιος του Edouard-Jean, Edouard (σκέτο), τελειοποιεί την συνταγή για το καλύτερο λικέρ πορτοκάλι και το ποτό βγαίνει στην αγορά. Ο Edouard ήταν επίσης και ο δημιουργός του τετράγωνου μπουκαλιού, με concept ‘μία πλευρά για κάθε υλικό του λικέρ’, μορφή που παραμένει μέχρι σήμερα ως σήμα κατατεθέν του ποτού.
«Το Cointreau αποτελείται από 4 συστατικά: νερό, αλκοόλ,
ζάχαρη και φλούδες πορτοκαλιού. Κάθε συστατικό εκπροσωπεί την κάθε πλευρά του
μπουκαλιού Cointreau κι έτσι διατηρείται η τέλεια ισορροπία για ένα τέλειο
προϊόν»
Alfred Cointreau
Από τις αρχές του 1900 το αγαπημένο λικέρ έκανε κιόλας τα
πρώτα του βήματα σε διάφορες χώρες της Ευρώπης ενώ μέχρι το 1923 η επιτυχία του
ήταν τεράστια αγγίζοντας πλέον τις Η.Π.Α., τον Καναδά και την Λατινική Αμερική.
Οι γιοι του Edouard, Louis και Andre, τον διαδέχθηκαν στην διοίκηση της
οικογενειακής επιχείρησης και επινόησαν το σλόγκαν της «παγκόσμιας μάρκας»
(worldwide brand), το οποίο περιλαμβάνεται και στα περισσότερα πόστερ
διαφήμισης σε όλο τον κόσμο.
Η συνεργασία με μία άλλη σπουδαία ποτοποιία δεν άργησε να έρθει. Το 1989 οι
Cointreau συγχωνεύονται με την εταιρεία κονιάκ Remy Martin και δημιουργούν την
Remy-Cointreau, η οποία αποκτά σημαντικό ρόλο στο παριζιάνικο χρηματιστήριο.
Με την αλλαγή της τελευταίας χιλιετίας εγκαινιάζεται η καμπάνια ‘Βe cointreauversial’, στοχεύοντας στην εκτός Γαλλίας καταναλωτική αγορά και απευθυνόμενη στις δυναμικές γυναίκες που συνδυάζουν το Cointreau σύμφωνα με τις δικές τους προτιμήσεις, είτε σε κοκτέιλ είτε σκέτο on the rocks, χωρίς να ανησυχούν για τα κακόβουλα επικριτικά βλέμματα και την γνώμη των γύρω τους. Διεθνής πρέσβειρα του προϊόντος και της καμπάνιας αυτής γίνεται από το 2007 μέχρι και τις αρχές του 2014, η πληθωρική Dita von Teese. Και δε σταματούν εκεί οι συνεργασίες με διεθνείς προσωπικότητες όπως με τους σχεδιαστές μόδας Catherine Malandrino και Alexis Mabille.
Το Cointreau είναι ίσως το πλέον εμβληματικό λικέρ και σίγουρα το πιο γνωστό στα ελληνικά σπίτια της δεκαετίας του ’60, όταν η κλασική «βίζιτα» είχε σχεδόν πάντα σαν επακόλουθο το «τρατάρισμα», δηλαδή ένα σοκολατάκι και ένα ποτηράκι «Κουαντρό». Ακόμα και αν το ποτηράκι περιείχε ένα απλό, αγνώστου προελεύσεως «triple sec» λικέρ με αίσθηση πορτοκαλιού, η νοικοκυρά επέμενε σταθερά: «Θα πάρετε ένα Cointreau;». Οι μεγαλύτεροι θυμούνται ακόμα αλλά γενικά λίγοι γνωρίζουν περισσότερα γιάυτό το διάσημο γαλλικό προϊόν από τον Λίγηρα που χαρακτηρίζεται από μεγάλη ιστορία, περισσότερα μυστικά και κυρίως πολύ περισσότερες και απολαυστικές χρήσεις τόσο στο ποτήρι όσο και στην κουζίνα μας.
Σήμερα, περήφανος αντιπρόσωπος της εταιρείας και της 6ης γενιάς Cointreau, είναι ο Alfred Cointreau ο οποίος γεύτηκε για πρώτη φορά το λικέρ της οικογένειας όταν ήταν ακόμη μωρό, ακολουθώντας έτσι την παράδοση, στην οποία όταν ένα νέο μέλος των Cointreau γίνεται 6 μηνών, δέχεται μια σταγόνα Cointreau στα χείλη από τον παππού του.
Tο Cointreau πρωταγωνιστής σε μία από τις απόπειρες δολοφονίας του Χίτλερ
Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο αρκετοί Γερμανοί αξιωματικοί ήταν αντίθετοι με τον Αδόλφο Χίτλερ και θέλησαν να τον δολοφονήσουν. Μετά από μία αποτυχημένη προσπάθεια του υποστράτηγου Χένινγκ φον Τρέσκοβ και λόγω της αδυναμίας του στρατάρχη Γκύντερ φον Κλούγκε να τον σκοτώσουν πυροβολώντας τον εν ώρα γεύματος, κατέφυγαν σε μια πιο διπλωματική κίνηση. Θα το παρουσίαζαν σαν ατύχημα τοποθετώντας μία βόμβα στο αεροπλάνο που τον μετέφερε και οι «καμικάζι» της υπόθεσης θα ήταν ένα πακέτο με δυο μπουκάλια Cointreau, γεμάτα εκρηκτική ύλη. Το πακέτο δόθηκε ως δώρο στον συνταγματάρχη Χάιντς Μπραντ, μέλος της συνοδείας του Χίτλερ, για να το παραδώσει στον συνταγματάρχη Χέλμουτ Στιφ όταν έφταναν στον προορισμό τους. Για καλή τύχη του Χίτλερ και δική μας κακή, η βόμβα δεν εξερράγη ποτέ λόγω ελαττωματικής εκρηκτικής ύλης και το σχέδιο δεν αποκαλύφθηκε επίσης ποτέ αφού ο υπολοχαγός Φάμπιαν φον Σλάμπρεντορφ, συνεργός του Τρέσκοβ, έσπευσε και άλλαξε τα μπουκάλια με αληθινά.
Η παραγωγή
Η πορτοκαλένια γεύση του Cointreau οφείλεται στην πικρή ποικιλία Bigarade της Καραϊβικής, στις γλυκές Comuna, Cadanera, Salustiana από την Ισπανία και στην πλούσια σε αρωματικά αιθέρια έλαια Pera από την Βραζιλία.
Η συγκομιδή γίνεται την καλύτερη για κάθε ποικιλία εποχή, και στη συνέχεια τα πορτοκάλια ξεφλουδίζονται με το χέρι. Οι πολύτιμες φλούδες στεγνώνουν στον ήλιο –εκτός από αυτές των Pera- μέχρι να γίνουν χαλκοπράσινες. Τότε θα τις στείλουν στο αποστακτήριο της Angers όπου θα γίνει μία ακόμα σχολαστική επιλογή, ενώ οι φρέσκες φλούδες θα μουλιάσουν αρκετές βδομάδες σε αλκοόλ ώστε να απελευθερώσουν όλα τα αρώματά τους. Ο Μέγας Αποστάκτης, ο πρωταγωνιστής, έχει στη συνέχεια τον λόγο. Η αρχαία συνταγή βγαίνει από τα θησαυροφυλάκια και οι αναλογίες τηρούνται με θρησκευτική ευλάβεια. Η πραγματική μυσταγωγία συντελείται στο χώρο της απόσταξης. Δώδεκα χάλκινοι άμβυκες –γιατί ο χαλκός και μόνο ο χαλκός συντελεί στην υψηλή ποιότητα του τελικού αποτελέσματος- λαμποκοπούν και γεμίζουν την ατμόσφαιρα ζεστασιά και αρώματα. Η παρακολούθηση της διαδικασίας είναι επί 24ώρου βάσεως γιατί το ποτό πρέπει πάντα να έχει σταθερή ποιότητα, μιας κι αυτή το έχει καθιερώσει εδώ και έναν αιώνα.
